مطالعه جدید در آخرین شماره مجله چاقی انجام شده توسط مرکز چارلز پرکینز (CPC) از دانشگاه سیدنی، بر اساس یک نظرسنجی ملی از تغذیه و فعالیت بدنی انجام شده توسط اداره آمار استرالیا (ABS)، و بیشتر از “فرضیه افزایش پروتئین” حمایت می کند.

فرضیه اهرم پروتئین برای اولین بار در سال 2005 توسط پروفسور راوبنهایمر و استفان سیمپسون مطرح شد که افراد در خوردن چربی و کربوهیدرات ها به دلیل اشتهای شدید بدن برای پروتئین که بدن فعالانه آن را بر هر چیز دیگری ترجیح می دهد، بیش از حد مصرف می کنند. از آنجایی که بیشتر رژیم غذایی امروزی شامل غذاهای بسیار فرآوری شده و تصفیه شده – که پروتئین کمی دارند – افراد مجبورند تا زمانی که نیازهای پروتئینی خود را برآورده کنند، غذاهای پرانرژی بیشتری مصرف کنند.

غذاهای فرآوری شده فاقد پروتئین هستند و باعث هوس می شوند

دکتر آماندا گرچ، سرپرست تیم تحقیق، می گوید: «از آنجایی که مردم بیشتر غذاهای ناسالم یا غذاهای بسیار فرآوری شده و تصفیه شده مصرف می کنند، پروتئین رژیم غذایی خود را رقیق می کنند و خطر اضافه وزن و چاقی را در خود افزایش می دهند، که می دانیم خطر ابتلا به بیماری های مزمن را افزایش می دهد.» در CPC و دانشکده علوم زیستی و زیست محیطی در دانشگاه.

پروفسور دیوید راوبنهایمر، رئیس لئونارد اولمن در اکولوژی تغذیه در دانشکده علوم زیستی و محیطی، اضافه کرد: «به طور فزاینده ای واضح است که بدن ما برای ارضای یک هدف پروتئینی خاص غذا می خورد. اما مشکل این است که مواد غذایی موجود در رژیم های غربی پروتئین کمتر و کمتری دارند. بنابراین برای رسیدن به هدف پروتئینی خود باید مقدار بیشتری از آنها را مصرف کنید و به طور موثر انرژی دریافتی روزانه خود را افزایش دهید.

“انسانها، مانند بسیاری از گونه های دیگر، اشتهای بیشتری برای پروتئین نسبت به مواد مغذی اصلی تامین کننده انرژی، چربی ها و کربوهیدرات ها دارند. این بدان معناست که اگر پروتئین موجود در رژیم غذایی ما با چربی و کربوهیدرات رقیق شود، انرژی بیشتری می خوریم تا پروتئین مورد نیاز بدن را دریافت کنیم.

پروتئین ضروری برای سلامتی

پروتئین ها بلوک های سازنده زندگی هستند: هر سلول بدن حاوی آنهاست و برای ترمیم سلول ها یا ایجاد سلول های جدید استفاده می شود. و تخمین زده می شود که بیش از یک میلیون شکل پروتئین برای عملکرد بدن انسان مورد نیاز است. منابع پروتئین عبارتند از: گوشت، شیر، ماهی، تخم مرغ، سویا، حبوبات، لوبیا و برخی غلات مانند جوانه گندم و کینوا.

دانشمندان دانشگاه سیدنی داده‌های یک مطالعه مقطعی در مورد رژیم غذایی و فعالیت بدنی را در 9341 بزرگسال، که به عنوان بررسی ملی رژیم غذایی و فعالیت بدنی شناخته می‌شود، تجزیه و تحلیل کردند که از می 2011 تا ژوئن 2012 با میانگین سنی 46.3 سال انجام شد. آنها دریافتند که میانگین انرژی دریافتی جمعیت 8671 کیلوژول (کیلوژول) بوده است، با میانگین درصد انرژی از پروتئین تنها 18.4 درصد، در مقایسه با 43.5 درصد از کربوهیدرات ها و 30.9 درصد از چربی، و تنها 2.2 درصد از فیبر و 4.3 درصد است. درصد الکل

سپس آنها انرژی دریافتی را در مقابل زمان مصرف ترسیم کردند و دریافتند که این الگو با پیش‌بینی‌های فرضیه اهرم پروتئین مطابقت دارد. کسانی که در اولین وعده غذایی خود در روز مقادیر کمتری پروتئین مصرف کردند، کل غذای دریافتی خود را در وعده های بعدی افزایش دادند، در حالی که آنهایی که مقدار توصیه شده پروتئین دریافت کردند این کار را نکردند و در واقع میزان غذای دریافتی خود را در طول روز کاهش دادند.

مشخص شده است که «گرسنگی پروتئینی» منجر به پرخوری می شود

آنها همچنین تفاوت آماری معنی داری را بین گروه ها تا سومین وعده غذایی در روز یافتند: آنهایی که نسبت انرژی بیشتری از پروتئین در شروع روز داشتند، کل انرژی دریافتی در روز را بسیار کمتر داشتند. در همین حال، کسانی که در ابتدای روز غذاهای کم پروتئین مصرف می‌کردند، مصرف را افزایش دادند که نشان می‌دهد آن‌ها به دنبال جبران با مصرف کل انرژی بالاتر بودند. این در حالی است که اولین وعده غذایی برای هر دو گروه کوچکترین بود و کمترین انرژی و غذای مصرفی داشت، در حالی که آخرین وعده غذایی بزرگترین بود.

شرکت‌کنندگانی که نسبت پروتئین کمتر از حد توصیه شده در اولین وعده غذایی خود داشتند، غذاهای دلخواه تری – غذاهای حاوی چربی اشباع شده، شکر، نمک یا الکل – در طول روز و کمتر از پنج گروه غذایی توصیه شده (غلات، سبزیجات / حبوبات، میوه‌ها) مصرف کردند. لبنیات و گوشت). در نتیجه، آنها در هر وعده غذایی رژیم غذایی بدتری داشتند، با درصد انرژی پروتئینی آنها حتی با افزایش مصرف غذای اختیاری آنها کاهش می یافت – اثری که دانشمندان آن را “رقیق شدن پروتئین” می نامند.

اثری که در مطالعات دیگر دیده می شود

پروفسور راوبنهایمر و همکارانش قبلاً این اثر را در مطالعات دیگر برای بیش از یک دهه، از جمله کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده شاهد مشاهده کرده بودند.

دکتر گرچ گفت: «مشکل کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده این است که رژیم غذایی را به عنوان یک بیماری در نظر می‌گیرند، در حالی که اینطور نیست. «مطالعات آزمایشگاهی ممکن است نشان‌دهنده آنچه که مردم واقعاً در سطح جمعیت می‌خورند و انجام می‌دهند، نباشد. بنابراین این مطالعه مهم است زیرا بر اساس کار نشان می دهد که مردم به دنبال پروتئین هستند. و این تایید می کند که در سطح جمعیت، با افزایش نسبت انرژی حاصل از پروتئین در رژیم غذایی، افراد چربی کمتر و کربوهیدرات کمتری می خورند.”

در حالی که بسیاری از عوامل در افزایش وزن بیش از حد نقش دارند – از جمله الگوهای غذا خوردن، سطح فعالیت بدنی و الگوهای خواب – دانشمندان دانشگاه سیدنی می گویند که تقاضای بالای بدن برای پروتئین و کمبود آن در غذاهای بسیار فرآوری شده و تصفیه شده، محرک اصلی مصرف بیش از حد انرژی و چاقی است. جهان غرب

چاقی توضیح داد

پروفسور راوبنهایمر می گوید: «نتایج یک توضیح اکولوژیکی و مکانیکی یکپارچه برای چاقی را پشتیبانی می کند، که در آن غذاهای کم پروتئین و بسیار فرآوری شده منجر به دریافت انرژی بیشتر در پاسخ به عدم تعادل تغذیه ای ناشی از اشتهای غالب برای پروتئین می شود.» این امر از نقش مرکزی پروتئین در اپیدمی چاقی حمایت می کند که پیامدهای مهمی برای سلامت جهانی دارد.

پروفسور راوبنهایمر در تلاش خود برای درک اینکه چگونه پروتئین ها تغذیه انسان را هدایت می کنند، به دنبال مطالعه رژیم غذایی مردم در برخی از دورافتاده ترین مکان ها، از کنگو تا هیمالیا بود. او گفت: «مکانیسم پروتئین در اشتها یک بینش انقلابی است. چاقی، دیابت، بیماری های قلبی عروقی- همه آنها توسط رژیم غذایی ایجاد می شوند و ما باید از آنچه یاد می گیریم برای کنترل آنها استفاده کنیم.